De interval ging tot iets voorbij de helft lekker soepel, maar ik merkte na de 7e interval dat het flink zwaar begon te worden. Dat is ook te zien omdat de herstel snelheid na de interval een stukje lager lag dan in het begin van de training. Maar dat mag de pret niet drukken, dus zet je toch door om de hele training af te kunnen ronden.

Meestal probeer ik dan tijdens de laatste versnelling nog even alles te geven, even lekker tot je eigen maximum gaan! Tijdens dit maximum kwam ik tot een top van maar liefst 21,6 km/u uit. Dat was volgens mij op dit moment wel mijn record. In onderstaande grafiek zie je in de rode lijn de hartslag en in de blauwe lijn zie je de snelheid terug.

Na mijn run ging Danny iets later op de avond ook dezelfde interval training lopen. Hij had mij voor die tijd al even kort gesproken, en wist dus dat ik even tot het max was gegaan in mijn laatste versnelling. Dus kon Danny het niet laten om mijn snelheid nog net even wat te verbeteren. Hij kwam maar liefst tot een top snelheid van 33,1 km/u uit!

Na deze training heb ik nog meer respect voor de recente record poging om de marathon onder de twee uur te lopen. Ondanks dat de loper het net niet gehaald heeft zat hij toch bijna twee uur lang op een snelheid die ik zelf met moeite een paar seconde lang vast kon houden! Nou is zo’n eindtijd ook zeker niet mijn doel, maar ik heb zeker nog wat werk te doen om mijn duurloop snelheid nog wat hoger te kunnen krijgen.