Met dat warme weer en het voornemen een iets langere duurloop te doen moet je natuurlijk wel rekening houden met je vochtbalans. We hadden dan ook allebei onze Camelbak weer op de rug met ongeveer 1 liter vocht voor onderweg. Het tempo lag lekker stabiel tussen de 5.20 en 5.30 per kilometer en dat was goed vol te houden voor mij. Danny kon telkens wel iets harder, en dat motiveert mij om het tempo vast te blijven houden. Doordat Danny soms een extra bochtje neemt of even wat op me bleef wachten konden we toch bij elkaar blijven. En als Danny dan nog tempo over heeft aan het eind loopt hij meestal de laatste 1 a 2 kilometer bij me weg op zijn eigen tempo naar de finish.

We merkte de laatste tijd wel dat er eigenlijk bijna geen vooruitgang in onze prestaties zaten. Waarschijnlijk kwam dat omdat we maar twee keer per week aan het trainen waren. Afgelopen 2 weken proberen we dan ook onze frequentie te verhogen naar 3 keer per week lopen. Ik heb de indruk dat ik daar nu uitwerking langzaam van begin te merken. Om dan nog even de laatste push te geven voor Berlijn gaan we straks als we een vast trainings schema gaan gebruiken nog een stapje verder naar 4 keer per week. Het plan is dat de laatste 16 weken voor de wedstrijd te gaan doen, dat betekent dat we hier begin juni mee moeten starten.

Al met al was het zondag best een pittige training maar ik kon het tempo van begin tot het eind vasthouden. En als ik dan naar mijn hartslag kijk zat ik daar nog niet mee aan de top. Dit tempo had ik dus volgens mij nog wel een paar kilometer langer vast kunnen houden. Een hele marathon is nog wel ruim twee keer zo lang, maar als ik dit tempo van gisteren kan lopen in Berlijn ben ik meer dan tevreden.